Joehoehoee,

Welkom bij mijn gloednieuwe blog!!
Wat ik momenteel merk is dat ik jullie echt het beste beeld van Malawi wil geven, maar dat is toch moeilijker dan ik dacht. Er zijn zoveel dingen die hier indruk op mij maken. De mensen, de cultuur en gewoontes, de omgeving, de bescheidenheid, de problemen, de kinderen en ga zo maar door.
Ook merk ik dat ik het ongemakkelijk vind om foto's te nemen. Het voelt toch alsof je ''aapjes' aan het kijken bent'.
Toch heb ik wederom een paar foto's bijgevoegd van deze week, maakt de blog toch leuker ;). Deze heb ik gemaakt gedurende de city tour van afgelopen dinsdag, op het project en tijdens uitjes.

Gedurende de hele dag zijn er veel mensen die je aanstaren en vragen (kuch dwingen) of je iets wil kopen, zoals ik al had verwacht. Vooral op de plaatselijke markt. Ik vind het niet heel moeilijk om daar nee tegen te zeggen. Wat ik wel moeilijk vind, is om af te dingen. Dus om een lagere prijs vragen voor een bepaald product. De mensen hier vragen vaak om het dubbele, omdat ze denken dat je veel geld hebt.

Terug van de city tour reden we met de tuktuk. Heel knus en gezellig, lekker de wind in je haren en je bent vrij snel op de plek van bestemming, omdat een tuktuk overal doorheen glipt. Maar relax, want 'god has control' over de reis, haha. Dat zie je vaak in bussen of in auto's voorbij komen, zie foto.

Ook zijn hier gezellige café's en restaurantjes die een beetje een westers sfeertje hebben.

Wat me ook opvalt is hoe lief de mensen hier zijn. Iedereen spreekt je aan met Hi, how are you? Or Hi, you're welcome. Of in het chichewa: muli bwanji. Ze zijn dan ook oprecht geïnteresseerd. En dus niet omdat ik blank ben ;). Dat maakt me zo vrolijk! Haha, probeer iedereen ook met die vrolijkheid te beantwoorden.

Over die taal gesproken, man oh man, dat gaat me nog niet zo goed af. En het ellendige is nog dat mijn Engels ook zwak is.
Gelukkig hebben we een paar standaard zinnen geleerd in het chichewa waarmee ik wel kan communiceren. Bovendien wordt m'n Engels vast wel beter... hoop ik.

We zitten nu aan het eind van het regenseizoen. Vooral in de avond regent het keihard en in combinatie met onweer. Ergens vind ik het ook wel relaxed om ernaar te luisteren of te kijken. Het is namelijk zo veel heftiger dan in Nederland. Volgens mij is dat ook deels het gevolg van de cycloon in het zuiden van het land. Overigens hebben we daar haast niets van gemerkt. Toch doet het gek genoeg meer met me dan het thuis zou doen, omdat het zich dichterbij afspeelt.
En ja hoor, afgelopen donderdag voor het eerst naar het project geweest! Petra zit daar nog een week en Carolien en ik natuurlijk wat langer. Ik moet zeggen, ik was zenuwachtig. Je voelde je echter meteen zo welkom, doordat alle kinderen gelijk op je kwamen afgerend, met je wilden spelen en knuffels gaven. Door bepaalde omstandigheden was de dag wel kort, maar daardoor niet minder intensief. Ik heb me kapot gezweet tussen al die lieve kinderen in het warme weer. Ze vragen zoveel energie van je, geen moment rust dat je hebt hoor! Desalniettemin verdienen ze die aandacht, zeker omdat ze zich met gemiddeld 60 kinderen op de Adziwa Care (naam van het project) bevinden.

Donderdagavond zijn we in een Wildlife Park met alle vrijwilligers en stagiaires van Doingoood wezen uiteten. Dat is hier een gewoonte op de donderdag, dus echt leuk!

Vrijdag met de meiden van Adziwa een ochtend doorgebracht op het project, kennis gemaakt met de projectleiders en daarna een middagje doorgebracht op de Gateway Mall. Terug naar huis een nieuw vervoersmiddel uitgeprobeerd. Geen minibus of tuktuk, maar een motor. Kind, ik was helemaal in m'n element. Heerlijk (volgende keer ga ik bij jou achterop Wil ;) )
Mijn internet heeft zijn laatste adem uitgeblazen, in maar 2 dagen. Ik heb hier een nieuwe simkaart met GB gekocht, maar na een paar uur stopte het ermee. Heb dus even geen internet! Daarnaast knalde ik tegen een stoel aan in een minibusje, dus heb ik een enorm blauwe plek op mn been. Vond het te enig om die foto niet toe te voegen, dus bij deze:

Zoals ik al had gezegd is mijn bankpas ingeslikt (nog steeds niet terecht) en was mijn spalkje een kwartier voor vertrek uit Nederland dus kapot gegaan.
Beetje teleurstellend allemaal hahaha.

Vanaf maandag begin ik met de meiden aan een nieuw zelfbedacht projectje. We gaan een leeg lokaal oppimpen door de muren te schilderen in de vorm van een landschap met dieren. Zaterdag hebben we daarvoor spullen gekocht en volgende week wordt superhard werken. De plaatselijke projectleidsters, James en Stella, zijn zo gelukkig met dit idee. Dat geeft mij extra veel motivatie. Hoop echt op een mooi resultaat.
We zullen dus volgende week lange dagen maken, omdat Petra tot vrijdag op het project is. Zo willen we zoveel mogelijk resultaat boeken!

Hé jongens,
Ik update jullie binnenkort weer, en zikomo (= bedankt) voor het lezen!

Liefs!